Zapolice

Zapolice to miejscowość o układzie łańcuchówki, położona na północnej krawędzi pradoliny rzeki Regi, w odległości 6 km na zachód od Trzebiatowa. Do 1945 r. wieś funkcjonowała jako Vockenhagen.

Wiadomo, że w okresie wczesnego średniowiecza na terenie teraźniejszych Zapolic istniała niewielka osada. Potwierdzają to odnalezione na tym obszarze ostrza rogowe z epoki kamienia. Obecna wieś została założona prawdopodobnie w okresie kolonizacji fryderycjańskiej, czyli na przełomie XVIII-XIX wieku. Pierwsze pisane wzmianki o tej miejscowości pochodzą z 1819 roku, z dokumentu opisującego majątek jej mieszkańców. W tym czasie w Zapolicach mieszkało 140 osób, natomiast według danych z 1827 roku wieś liczyła sobie 97 mieszkańców.

Według dostępnych źródeł w 1840 roku w Zapolicach działała niewielka szkoła kształcąca w tamtym okresie 16 uczniów. Do połowy XIX wieku na tym terenie Zapolic, podobnie  jak i sąsiednich miejscowości, obowiązywał typowy dla regionu północno-zachodniego Pomorza tzw. strój białobocki. Popularne były także wytwory miejscowej kultury materialnej, np. bogato zdobione skrzynie posagowe. W tym okresie w miejscowości znajdowało się wiele zabytków budownictwa ludowego, głównie w postaci charakterystycznych zagród szeroko frontowych z tzw. budynkami bramnymi. Niestety większość z nich została przebudowana lub zastąpiona nowymi obiektami i nie dotrwała do czasów współczesnych. Według ostatniego niemieckiego spisu ludności przeprowadzonego w maju 1939 roku we wsi mieszkało 85 osób.

Teren wsi został objęty dwoma nachodzącymi na siebie obszarami programu Natura 2000 tj. obszarem specjalnej ochrony ptaków "Wybrzeże Trzebiatowskie", a także specjalnym obszarem ochrony siedlisk Trzebiatowsko-Kołobrzeski Pas Nadmorski.