Siemidarżno to miejscowość usytuowana w odległości 7 km na południowy wschód od Trzebiatowa. To wieś o układzie wielodrożnicowym. Siemidarżno otoczone jest terenami bagiennymi, moczarami oraz stawami. Dodatkowo około 0,9 km na południowy wschód od wsi znajduje się wzniesienie Piasecznica, o wysokości 41,6 m n.p.m.
Nazwa wsi jest słowiańską nazwą dzierżawczą i wywodzi się od nazwy osobowej Siemidrog (drogi swojej rodzinie). W XIV wieku miejscowość nazywano Cymmedarse, natomiast w wieku XV zmieniono nazwę na Symdarse. Eilhardus Lubinus na Wielkiej Mapie Księstwa Pomorskiego zaznaczył miejscowość pod nazwą Cimmendars. Od XVIII wieku aż do 1945 roku obowiązywała nazwa Zimdarse.
W Siemiedarżnie odnaleziono kilka siekierek kamiennych i krzemiennych z epoki brązu. Po raz pierwszy nazwa miejscowości Scemidarsne pojawiła się w dokumentach z XIII wieku, potwierdzających fakt przekazania wsi przez księżną Anastazję zakonowi norbertanek z Wyszkowa. Wieś pozostała we władaniu norbertanek do końca XVI wieku. Według danych z 1628 r. miejscowość ta należała do dóbr książęcych.
W 1716 roku w miejscowości doszło do wielkiego pożaru, który niemalże doszczętnie zniszczył lokalne zabudowania. W latach siedemdziesiątych XIX wieku w miejscowości znajdował się młyn i szkoła. W 1906 roku wybrukowano tam drogę, a w 1907 roku oddano do użytku odcinek linii kolei wąskotorowej łączącej Trzebiatów z Dargosławiem. W 1912 roku do wsi doprowadzono elektryczność. Natomiast nigdy nie wybudowano tu świątyni. Obecnie na jednej ze ścian kościoła parafialnego w pobliskim Gosławiu, znajduje się tablica upamiętniająca dawnych mieszkańców Siemidarżna, pochowanych na tutejszym cmentarzu.
Pod koniec XIX wieku miejscowość zamieszkiwało około 400 osób. Natomiast według ostatniego, niemieckiego spisu ludności z 1939 roku, liczba mieszkańców wynosiła 282 osoby.